Allereerst, welkom in 2021. Ik wens je een jaar met verbinding. Met jezelf, met anderen, met je omgeving. Een jaar waarin je het eens kunt zijn met jezelf.
Het eens zijn met jezelf, tsja, hoe is dat dan. Ken je dat gevoel van beehh, moet ik er weer iets voor doen. Moet ik iets veranderen aan mezelf, om beter te worden. Hoe dan? En wat dan? En ik heb al zoveel gedaan….pffff Moet ik nog meer werken aan mezelf? Het kan zo gaan tegenstaan! Alsof je niet goed genoeg bent. En dat gevoel van gebrek in jezelf kan behoorlijk gaan knagen. En alles wat je dan zou gaan doen voelt als werk. De speelsheid is weg. Het plezier is ver te zoeken.
Waar ik met name moeite mee heb is het woord ‘veranderen’. In zelfhulpboeken wordt eigenlijk altijd gesproken over hoe je je zelf kunt of moet veranderen. Wat je daar allemaal voor moet doen, of laten. Hoe je jezelf verandert in iemand waar je wel graag mee bent…..
Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat we helemaal niks aan onszelf hoeven te veranderen.
HE-LE-MAAL NIKS.
Sterker nog, dat wil je toch ook helemaal niet? Jij bent op de wereld gekomen met jouw unieke kwaliteiten en eigenschappen. Daar wil je toch helemaal niks aan veranderen? Waarom zou je dat willen? Om meer te gaan lijken op een ander?
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen.
LOESJE
Wat wél kan zijn is dat die kwaliteiten en eigenschappen niet of niet helemaal uit de verf zijn gekomen in het leven dat je tot nu toe vorm hebt gegeven. En dat je daar iets aan wilt doen.
Maar dan verander je nog steeds niks aan jezelf. Wel kun je dan de drive voelen om iets in jezelf te ontwikkelen.
Het mooie van iets ontwikkelen impliceert dat er een kiempje aanwezig is. Het is er al.
En dat kiempje geef je water, en voeding, warmte en liefde. Veel liefde. En je hebt geduld, want gras groeit ook niet harder door eraan te trekken. Je vertrouwt erop dat het proces zich organisch gaat ontwikkelen als jij de juiste omstandigheden creëert.
Dat is niet hetzelfde als achteroverleunen en wachten tot het gaat gebeuren! Er is een middenweg.
Zelfcompassie gaat daarover. Dat is de juiste voeding en de heilzame houding voor jezelf (en anderen). Dat is te leren. Met speelsheid.
Niet achteroverleunen, maar ook niet voorover buigen en het willen forceren.